بررسی فلور و ساختار جوامع علف‌های هرز مزارع زعفران (.Crocus sativus L) استان خراسان رضوی

  استان خراسان رضوی به‌عنوان قطب تولید زعفران در ایران و دنیا می‌باشد. در بین عوامل مؤثر در خلأ عملکرد زعفران، علف‌های هرز از مهم‌ترین عوامل می‌باشند. با این وجود در سطح استان اطلاعاتی مدون در خصوص ساختار جوامع علف‌های هرز وجود ندارد. این بررسی باهدف تعیین فلور و ساختار جوامع علف‌های هرز و تعیین غالبیت گونه‌های مختلف علف‌های هرز مزارع زعفران استان خراسان رضوی طی دو سال زراعی 93-92 و 94-93 انجام شد .برای این منظور، تعداد 118 مزرعه در 6 شهرستان بر اساس سطح مزارع و میزان تولید در واحد سطح انتخاب شدند. در هر مزرعه علف‌های هرز به تفکیک جنس و گونه شمارش و طول و عرض جغرافیایی و ارتفاع از سطح دریا توسط سیستم موقعیت‌یاب جهانی برداشت و ثبت شد. با استفاده از این اطلاعات، شاخص‌های جمعیتی گونه‌های مختلف علف هرز مزارع زعفران شهرستان‌های موردبررسی ازجمله میانگین تراکم نسبی و فراوانی نسبی گونه‌ها محاسبه شد. در طی دو سال بررسی مزارع موردنظر، تعداد 52 گونه علف‌هرز مشاهده و شناسایی شد که خانواده‌های شب بو، کاسنی، گندمیان، بقولات و میخک به ترتیب دارای بیشترین فراوانی بودند. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین تعداد گونه به ترتیب متعلق به شهرستان‌های تربت‌حیدریه و گناباد بود. علف‌های هرز مهم مزارع زعفران استان خراسان رضوی، براساس شاخص غالبیت به ترتیب شامل جو موشی (Hordeum murinum L.) و خاکشیر تلخ (Sisymbrium septulatum DC.)از گونه‌های یک‌ساله و شاهی وحشی (Cardaria draba L.)و بومادران (Achillea millefoliam L.) از گونه‌های چندساله بودند.